بالغيب: كلمه غيب بر خلاف شهادت ، عبارتست از چيزي كه در تحت حس و درك آدمى قرار ندارد، و آن عبارتست از خداى سبحان ، و آيات كبراى او، كه همه از حواس ما غايبند، و يكى از آنها وحى است

ايمان معنائى است داراى مراتبى بسيار . چون اذعان و اعتقاد، گاهى به خود چيزى پيدا مي شود و تنها اثر وجود آن چيز بر آن اعتقاد مترتب مي شود، و گاهى از اين شديدتر است ، به طوريكه به پاره اى لوازم آن نيز متعلق مى گردد و گاهى از اين نيز شديدتر مي شود، و به همه لوازم آن متعلق می شود، و از همين جا نتيجه مى گيريم : كه مؤمنين هم در اعتقادشان بغيب و به خداى حاضر و ناظر و بروز جزاى او در يك طبقه نيستند، بلكه طبقات مختلفى دارند

معناى لغوى «كفر»، پوشش و پوشاندن است. از اين رو مردم عرب، شب را «كافر» مى‌گويند؛ زيرا اشياء را مى‌پوشاند و پنهان مى‌كند و نيز به كشاورز كه بر زمين بذر مى‌پاشد و بذرها را در آن پنهان مى‌سازد کافر می گویند

کفروا: آنهایی كه در امر دين عناد و لجاجت بخرج داده در دشمنى با دين خدا از هيچ كوشش و كارشكنى كوتاهى نكردند، تا آنجا كه خداي تعالى در جنگ بدر و ساير غزوات تا آخرين نفرشان را هلاك كرد مؤيد اين احتمال تعبير (يكسان است چه ايشان را انذار بكنى و چه نكنى ) است ، چون اگر بخواهيم مورد گفتگوى در اين جمله را همه طبقات كفار بدانيم ، ملتزم باين شده ايم كه باب هدايت بكلى مسدود است ، و اصلا آمدن پيامبر اسلام سودى بحال هيچ كافرى ندارد، و حال آنكه قرآن كريم ببانگ بلند بر خلاف اين گواهى می دهد